-

ساعات کاری دفتر

9:00 تا 18:00 
ارسال سوال حقوقی و درخواست
آرشیو سوالات حقوقی از وکلای دادگران
تاریخ انتشار: شنبه 04 دی 1400

 چگونگی گرفتن اقامت دائم برای دختر خارجی بعد از ازدواج با مرد ایرانی

من دانشجوی رشته پرستاری هستم و همکلاسی ام دختری اهل یمن هست چطوری میشه بعد ازدواج برای ایشون اقامت دائم گرفت بدون اینکه مشکلی در تابعیت ایشون پیش بیاد، شرایط چطوره؟ 

 

امتیاز: Article Rating | تعداد بازدید: 710

پاسخ – نحوه گرفتن تابعیت یا اقامت دائم ایران برای دختر خارجی !!!

  • اقامتگاه یک شخص عبارت است از محلی مشخص در یک کشور که شخص در آن سکونت دارد و مرکز مهم امور او می باشد. اقامتگاه افراد متفاوت از تابعیت آنان می باشد.
  • توضیح آنکه تابعیت رابطه ای سیاسی، حقوقی و معنوی است که شخص را به دولت معینی مرتبط می کند در حالی که اقامت شخص صرف نظر از تابعیت او و با تحقق شرایط خاصی می تواند در هر کشور و مکانی باشد.
  • همچنین از نظر قانونی کسب اقامت دائم دارای شرایط متفاوتی از کسب تابعیت می باشد که در ادامه به هرکدام از آن ها در ایران خواهیم پرداخت.
  • مطابق ماده ی 976 قانون مدنی، اشخاص زیر تبعه ی ایرانی محسوب می شوند:

۱- کلیه ساکنین ایران به استثنای اشخاصی که تبعیت خارجی آنها مسلم باشد تبعیت خارجی کسانی مسلم است که مدارک تابعیت آنها مورد‌ اعتراض دولت ایران نباشد.
۲- کسانی که پدر آن ها ایرانی است اعم از اینکه در ایران یا در خارجه متولد شده باشند.
۳ - کسانی که در ایران متولد شده و پدر و مادر آنان غیر معلوم باشد.
۴- کسانی که در ایران از پدر و مادر خارجی که یکی از آنها در ایران متولد شده بوجود آمده‌اند.
۵ - کسانی که در ایران از پدری که تبعه خارجه است بوجود آمده و بلافاصله پس از رسیدن به سن هیجده سال تمام لااقل ۱ سال دیگر در ایران‌ اقامت کرده باشند و الا قبول شدن آنها به تابعیت ایران بر طبق مقرراتی خواهد بود که مطابق قانون برای تحصیل تابعیت ایران مقرر است.
۶- هر زن تبعه خارجی که شوهر ایرانی اختیار کند.
۷-  هر تبعه خارجی که تابعیت ایران را تحصیل کرده باشد.

  • بنابراین، اشخاص فوق به موجب قانون تبعه ی ایران محسوب می گردند. بند هفت ماده ی فوق به افرادی که تابعیت ایران را اخذ می نمایند اشاره نموده است که در این مورد یعنی شرایط اخذ تابعیت ایرانی باید به ماده 979 قانون مدنی اشاره نمود. این ماده در رابطه با شرایط تحصیل نمودن تابعیت ایران بیان می دارد که اشخاصی که دارای شرایط ذیل باشند میتوانند تابعیت ایران را تحصیل کنند:

1- به سن هیجده سال تمام رسیده باشند
2- ۵ سال اعم از متوالی یا متناوب در ایران ساکن بوده باشند (لازم به ذکر است که مطابق تبصره ی این ماده مدت اقامت در خارجه برای خدمت دولت ایران در حکم اقامت در خاک ایران است)
3- فراری از خدمت نظامی نباشند.
4- در هیچ مملکتی به جنحه مهم یا جنایت غیر سیاسی محکوم نشده باشند.
5- تمکن مالی یا داشتن شغل معین برای امرار معاش طبق ماده 983 قانون مدنی

  • لازم به ذکر است که اگرچه قانونگذار ازجمله شرایط اخذ تابعیت ایرانی را اقامت در ایران یا خدمت به دولت ایران معرفی نموده است اما مطابق ماده ی 980، افراد مذکور در این ماده می توانند بدون دارا بودن شرط اقامت در خواست تابعیت ایرانی دهند. این افراد عبارتند از کسانی که به امور عام المنفعه ایران خدمت و یا مساعدت شایانی کرده باشند و همچنین اشخاصی که دارای عیال ایرانی هستند و از او اولاد دارند و یا دارای مقامات عالی علمی و متخصص در امور عام المنفعه می‌باشند. البته این درخواست می باید به تصویب هیأت وزیران برسد.
  • پس از کسب تابعیت ایرانی، افراد از تمامی حقوقی که برای ایرانیان در نظر گرفته شده است برخوردار خواهند بود به استثنای اینکه این افراد نمی توانند به مشاغل و مناسب  زیر نائل گردند:

1- ریاست جمهوری و معاونین او.
2- عضویت در شورای نگهبان و ریاست قوه قضائیه.
3- وزارت و کفالت وزارت و استانداری و فرمانداری.
4- عضویت در مجلس شورای اسلامی.
5- عضویت شوراهای استان و شهرستان و شهر
6- استخدام در وزارت امور خارجه و نیز احراز هر گونه پست و یا ماموریت سیاسی.
7- قضاوت.
8- عالیترین رده فرماندهی در ارتش و سپاه و نیروی انتظامی.
9- تصدی پست‌های مهم اطلاعاتی و امنیتی 

  • در خصوص چگونگی گرفتن اقامت دائم ایران باید گفت اقامت اتباع خارجی در کشور ایران بر دو قسم است: اقامت موقت و اقامت دائم. مطابق ماده ی 4 قانون راجع به ورود و اقامت اتباع خارجه در ایران، اقامت دائم در صورتی است که خارجی در خاک ایران اقامتگاه‌قانونی اختیار نموده باشدو در غیر این صورت اقامت خارجی در ایران موقت محسوب می‌شود. شرایط اخذ اقامت دائم ایران عبارت است از اینکه:

1- متقاضی پنج سال سابقه اقامت قانونی (پروانه اقامت) در ایران داشته باشند.
2- متقاضی به هنگام تقاضا به سن هجده سال تمام رسیده باشد.
3- شخص دارای مقام عالی علمی یا شغلی با تخصص بالا بوده و دوسال سابقه اقامت قانونی باشد.
4- متقاضی ضمن دو سال سابقه اقامت قانونی در ایران، خدمات شایسته و ارزنده ای به امور عام المنفعه که مورد تایید مقامات صلاحیت دار می باشند انجام داده باشد.
5- متقاضی ضمن دارا بودن دو سال سابقه اقامت قانونی در ایران، در امور تولیدی و عمرانی ایران که مورد تایید مقامات صلاحیت دار باشد سرمایه گذاری کرده باشد.
6- متقاضی دارای دو سال سابقه اقامت قانونی در ایران بوده و درآمد شخص یا حقوق مستمری بازنشستگی او به تایید یکی از بانکهای مجاز ایران رسیده باشد.
7- متقاضی دارای معرفی نامه از اداره تابعیت وزارت امور خارجه ایران باشد.
8- متقاضی دارای زن و فرزند ایرانی باشد.این محتوا متعلق به سایت دفتر وکالت دادگران حامی ((dadgaran.com)) بوده و بهره برداری از آن بدون ذکر منبع ممنوع است.

 

پاسخ به پرسش مطرح شده در خصوص اخذ اقامت دختر خارجی بعد  از ازدواج با مرد ایرانی

در پاسخ به پرسشی که طرح فرمودید و در مورد چگونگی گرفتن اقامت دائم برای دختر خارجی بعد از ازدواج با مرد ایرانی باید گفت  بر اساس بند 6 ماده ی 976 قانون مدنی، بانوان خارجی که با مرد ایرانی ازدواج می کنند، پس از ثبت ازدواج، تبعه ی ایرانی محسوب می شوند و برای آن ها شناسنامه و گذرنامه ی ایرانی صادر می گردد.

این در حالی است که شرایط اخذ اقامت دائم بانوان خارجی که با مرد ایران ازدواج می نمایند تابع مقررات اخذ اقامت ایران بوده و این بدان معناست که برای نمونه زن خارجی متقاضی اقامت دائم باید به سن 18 سال تمام رسیده باشد و پنج سال سابقه ی اقامت قانونی داشته باشد. البته در مواردی این مدت با توجه به شرایطی به دو سال کاهش پیدا می کند که در متن بالا توضیح داده شده است.این محتوا متعلق به سایت دفتر وکالت دادگران حامی ((dadgaran.com)) بوده و بهره برداری از آن بدون ذکر منبع ممنوع است.

 

 

مستندات قانونی - اقامت دائم دختر خارجی بعد از ازدواج با پسر ایرانی

ماده ۹۷۶ قانون مدنی
اشخاص ذیل تبعه ایران محسوب میشوند:
۱) کلیه ساکنین ایران به استثنای اشخاصی که تبعیت خارجی آنها مسلم باشد تبعیت خارجی کسانی مسلم است که مدارک تابعیت آنها مورد‌ اعتراض دولت ایران نباشد.
۲) کسانی که پدر آن ها ایرانی است اعم از اینکه در ایران یا در خارجه متولد شده باشند.
۳) کسانی که در ایران متولد شده و پدر و مادر آنان غیر معلوم باشد.
۴) کسانی که در ایران از پدر و مادر خارجی که یکی از آنها در ایران متولد شده بوجود آمده‌اند.
۵) کسانی که در ایران از پدری که تبعه خارجه است بوجود آمده و بلافاصله پس از رسیدن به سن هیجده سال تمام لااقل ۱ سال دیگر در ایران‌ اقامت کرده باشند و الا قبول شدن آنها به تابعیت ایران بر طبق مقرراتی خواهد بود که مطابق قانون برای تحصیل تابعیت ایران مقرر است.
۶) هر زن تبعه خارجی که شوهر ایرانی اختیار کند.
۷) هر تبعه خارجی که تابعیت ایران را تحصیل کرده باشد.
تبصره - اطفال متولد از نمایندگان سیاسی و قنسولی خارجه مشمول فقره ۴ و ۵ نخواهند بود.


ماده ۹۷۷ قانون مدنی
بند الف) هر گاه اشخاص مذکور در بند ۴ ماده ۹۷۶ پس از رسیدن به سن ۱۸ سال تمام بخواهند تابعیت پدر خود را قبول کنند باید ظرف یکسال درخواست کتبی به ضمیمه تصدیق دولت متبوع پدرشان دایر به اینکه آنها را تبعه خود خواهد شناخت به وزارت امور خارجه تسلیم نمایند.
بند ب) هر گاه اشخاص مذکور در بند ۵ ماده ۹۷۶ پس از رسیدن به سن ۱۸ سال تمام بخواهند به تابعیت پدر خود باقی بمانند باید ظرف یک سال درخواست کتبی به ضمیمه تصدیق دولت متبوع پدرشان دایر به اینکه آنها را تبعه خود خواهد شناخت به وزارت امور خارجه تسلیم نمایند.


ماده ۹۷۸ قانون مدنی
نسبت به اطفالی که در ایران از اتباع دولی متولد شده‌اند که در مملکت متبوع آنها اطفال متولد از اتباع ایرانی را به موجب مقررات تبعه ‌خود محسوب داشته و رجوع آنها را به تبعیت ایران منوط به اجازه می ‌کنند معامله متقابله خواهد شد.


ماده ۹۷۹ قانون مدنی
اشخاصی که دارای شرایط ذیل باشند میتوانند تابعیت ایران را تحصیل کنند:
۱) به سن هیجده سال تمام رسیده باشند.
۲) ۵ سال اعم از متوالی یا متناوب در ایران ساکن بوده باشند.
۳) فراری از خدمت نظامی نباشند.
۴) در هیچ مملکتی به جنحه مهم یا جنایت غیر سیاسی محکوم نشده باشند.
‌در مورد فقره دوم این ماده مدت اقامت در خارجه برای خدمت دولت ایران در حکم اقامت در خاک ایران است.


ماده ۹۸۰ قانون مدنی
کسانی که به امور عام المنفعه ایران خدمت و یا مساعدت شایانی کرده باشند و همچنین اشخاصی که دارای عیال ایرانی هستند و از او اولاد دارند و یا دارای مقامات عالی علمی و متخصص در امور عام المنفعه می‌باشند و تقاضای ورود به تابعیت دولت جمهوری اسلامی ایران را می نمایند در صورتی که دولت ورود آنها را به تابعیت دولت جمهوری اسلامی ایران صلاح بداند بدون رعایت شرط اقامت ممکن است با تصویب هیات وزیران به تابعیت ایران قبول شوند.


ماده ۹۸۲ قانون مدنی
اشخاصی که تحصیل تابعیت ایرانی نموده یا بنمایند از کلیه حقوقی که برای ایرانیان مقرر است بهره‌مند می شوند لیکن نمی‌توانند به مقامات زیر نائل گردند:
۱) ریاست جمهوری و معاونین او.
۲) عضویت در شورای نگهبان و ریاست قوه قضائیه.
۳) وزارت و کفالت وزارت و استانداری و فرمانداری.
۴) عضویت در مجلس شورای اسلامی.
۵) عضویت شوراهای استان و شهرستان و شهر
۶) استخدام در وزارت امور خارجه و نیز احراز هر گونه پست و یا ماموریت سیاسی.
۷) قضاوت.
۸) عالیترین رده فرماندهی در ارتش و سپاه و نیروی انتظامی.
۹) تصدی پست‌های مهم اطلاعاتی و امنیتی .


ماده ۹۸۳ قانون مدنی
درخواست تابعیت باید مستقیما یا به توسط حکام یا ولات به وزارت امور خارجه تسلیم شده و دارای منضمات ذیل باشد:
۱) سواد مصدق اسناد هویت تقاضا کننده و عیال و اولاد او.
۲) تصدیق نامه نظمیه دائر به تعیین مدت اقامت تقاضا کننده در ایران و نداشتن سوء سابقه و داشتن مکنت کافی یا شغل معین برای تامین معاش. ‌وزارت امور خارجه در صورت لزوم اطلاعات راجعه به شخص تقاضا کننده را تکمیل و آن را به هیئت وزراء ارسال خواهد نمود تا هیئت مزبور در قبول ‌یا رد آن تصمیم مقتضی اتخاذ کند در صورت قبول شدن تقاضا سند تابعیت به درخواست ‌کننده تسلیم خواهد شد.


ماده ۹۸۴ قانون مدنی
زن و اولاد صغیر کسانی که بر طبق این قانون تحصیل تابعیت ایران مینمایند تبعه دولت ایران شناخته می‌شوند ولی زن در ظرف ۱ سال از تاریخ صدور سند تابعیت شوهر و اولاد صغیر در ظرف یکسال از تاریخ رسیدن به سن هیجده سال تمام می‌توانند اظهاریه کتبی به وزارت امور‌خارجه داده و تابعیت مملکت سابق شوهر و یا پدر را قبول کند لیکن به اظهاریه اولاد اعم از ذکور و اناث باید تصدیق مذکور در ماده ۹۷۷ ضمیمه شود.


ماده ۹۸۶ قانون مدنی
زن غیر ایرانی که در نتیجه ازدواج ایرانی میشود می ‌توانند بعد از طلاق یا فوت شوهر ایرانی به تابعیت اول خود رجوع نماید مشروط بر‌ اینکه وزارت امور خارجه را کتبا مطلع کند ولی هر زن شوهر مرده که از شوهر سابق خود اولاد دارد نمی‌ تواند مادام که اولاد او به سن ۱۸ سال تمام‌ نرسیده از این حق استفاده کند و در هر حال زنی که مطابق این ماده تبعه خارجه می‌ شود حق داشتن اموال غیر منقوله نخواهد داشت مگر در حدودی که ‌این حق به اتباع خارجه داده شده باشد و هر گاه دارای اموال غیر منقول بیش از آنچه که برای اتباع خارجه داشتن آن جایز است بوده یا بعدا ‌به ارث اموال غیر منقولی بیش از آن حد به او برسد باید در ظرف یکسال از تاریخ خروج از تابعیت ایران یا دارا شدن ملک در مورد ارث مقدار مازاد را به نحوی از انحاء به اتباع ایران منتقل کند و الا اموال مزبور با نظارت مدعی‌العموم محل بفروش رسیده و پس از وضع مخارج فروش قیمت به آنها داده ‌خواهد شد.


ماده ۹۸۷ قانون مدنی
زن ایرانی که با تبعه خارجه مزاوجت می نماید به تابعیت ایرانی خود باقی خواهد ماند مگر این‌که مطابق قانون مملکت زوج تابعیت شوهر به واسطه وقوع عقد ازدواج به زوجه تحمیل شود ولی در هر صورت بعد از وفات شوهر و یا تفریق به صرف تقدیم درخواست به وزارت امور خارجه به انضمام ورقه تصدیق فوت شوهر و یا سند تفریق، تابعیت اصلیه زن با جمیع حقوق و امتیازات راجعه به آن مجدداً به او تعلق خواهد گرفت.
تبصره ۱ - هر گاه قانون تابعیت مملکت زوج زن را بین حفظ تابعیت اصلی و تابعیت زوج مخیر بگذارد در این مورد زن ایرانی که بخواهد تابعیت مملکت زوج را دارا شود و علل موجهی هم برای تقاضای خود در دست داشته باشد، به شرط تقدیم تقاضانامه کتبی به وزارت امور خارجه ممکن است با تقاضای او موافقت گردد.
تبصره ۲ - زن‌های ایرانی که بر اثر ازدواج تابعیت خارجی را تحصیل می کنند حق داشتن اموال غیر منقول را در صورتی که موجب سلطه اقتصادی خارجی گردد ،ندارند، تشخیص این امر با کمیسیونی متشکل از نمایندگان وزارتخانه های امور خارجه و کشور و اطلاعات است. مقررات ماده ۹۸۸ و تبصره آن در قسمت خروج ایرانیانی که تابعیت خود را ترک نموده اند شامل زنان مزبور نخواهد بود.


ماده ۹۸۸ قانون مدنی
اتباع ایران نمیتوانند تبعیت خود را ترک کنند مگر به شرایط ذیل:
۱) به سن ۲۵ سال تمام رسیده باشند.
۲) هیئت وزراء خروج از تابعیت آنان را اجازه دهد
۳) قبلا تعهد نمایند که در ظرف یکسال از تاریخ ترک تابعیت حقوق خود را بر اموال غیر منقول که در ایران دارا می‌باشند و یا ممکن است‌ بالوراثه دارا شوند ولو قوانین ایران اجازه تملک آن را به اتباع خارجه بدهد به نحوی از انحاء باتباع ایرانی منتقل کنند زوجه و اطفال کسی که بر طبق‌ این ماده ترک تابعیت می‌ نمایند اعم از اینکه اطفال مزبور صغیر یا کبیر باشند از تبعیت ایرانی خارج نمیگردد مگر اینکه اجازه هیئت وزراء شامل آنها‌ هم باشد.
۴) خدمت تحت‌السلاح خود را انجام داده باشند
تبصره الف) کسانیکه بر طبق این ماده مبادرت به تقاضای ترک تابعیت ایران و قبول تابعیت خارجی مینمایند علاوه بر اجرای مقرراتی که ضمن بند (۳) از این ماده درباره آنان مقرر است باید ظرف مدت سه ماه از تاریخ صدور سند ترک تابعیت از ایران خارج شوند.
چنانچه ظرف مدت مزبور خارج نشوند مقامات صالحه امر به اخراج آنها و فروش اموالشان صادر خواهند نمود و تمدید مهلت مقرره فوق حداکثر تا یکسال موکول به موافقت وزارت امور خارجه میباشد.
تبصره ب) هیئت وزیران میتواند ضمن تصویب ترک تابعیت زن ایرانی بی شوهر ترک تابعیت فرزندان او را نیز که فاقد پدر و جد پدری هستند و کمتر از ۱۸ سال تمام دارند و یا بجهات دیگری محجورند اجازه دهد. فرزندان زن مذکور نیز که به سن ۲۵ سال تمام نرسیده باشند میتوانند به تابعیت از درخواست مادر تقاضای ترک تابعیت نمایند.


ماده ۹۸۹ قانون مدنی
هر تبعه ایرانی که بدون رعایت مقررات قانونی بعد از تاریخ ۱۲۸۰ شمسی تابعیت خارجی تحصیل کرده باشد تبعیت خارجی او‌ کان‌لم‌یکن بوده و تبعه ایران شناخته میشود ولی در عین حال کلیه اموال غیرمنقوله او با نظارت مدعی‌العموم محل بفروش رسیده و پس از وضع‌ مخارج فروش قیمت آن به او داده خواهد شد و بعلاوه از اشتغال به وزارت و معاونت وزارت و عضویت مجالس مقننه و انجمن های ایالتی و ولایتی و ‌بلدی و هر گونه مشاغل دولتی محروم خواهد بود.
تبصره - هیات وزیران میتواند بنا به مصالحی بپیشنهاد وزارت امور خارجه تابعیت خارجی مشمولین این ماده را به رسمیت بشناسند. به اینگونه اشخاص با موافقت وزارت امور خارجه اجازه ورود به ایران یا اقامت می‌توان داد.


ماده ۹۹۰ قانون مدنی
از اتباع ایران کسی که خود یا پدرشان موافق مقررات تبدیل تابعیت کرده باشند و بخواهند به تبعیت اصلیه خود رجوع نمایند به مجرد ‌درخواست به تابعیت ایران قبول خواهند شد مگر آنکه دولت تابعیت آنها را صلاح نداند


ماده ۹۹۱ قانون مدنی
تکالیف مربوط به اجرای قانون تابعیت و اخذ مخارج دفتری در مورد کسانی که تقاضای تابعیت یا ترک تابعیت دولت جمهوری اسلامی ایران و تقاضای بقاء بر تابعیت اصلی را دارند به موجب آئین نامه ای که به تصویب هیات وزیران خواهد رسید معین خواهد شد.


ماده 5 آئین نامه اجرایی قانون ورود واقامت اتباع بیگانه مصوب 12/3/1352 و اصلاحات بعدی
اجازه اقامت دائم از طرف شهربانی مرکز استان یا شهرستانیکه خارجی میخواهد در آن ناحیه اقامت گاه دائمی و قانونی اختیار کند با رعایت مقررات ماده 3 قانون ورود و اقامت اتباع خارجه مصوب سال 1310 در صورت احراز هر یک از شرایط زیر پس از موافقت شهربانی کل کشور صادر خواهد شد.

الف - متقاضی دارای 5 سال سابقه اقامت قانونی متوالی یا متناوب در ایران بوده و بهنگام تقاضا بسن 18 سال تمام رسیده باشد .
 ب - متقاضی دارای دو سال سابقه اقامت قانونی متوالی یا متناوب در ایران بوده و مقام عالی علمی یا شغل یا تخصص او در امور تولیدی و عمرانی به تائید مقامات صلاحیتدار مملکتی رسیده باشد .
 ج - متقاضی دارای دو سال سابقه اقامت قانونی متوالی یا متناوب در ایران بوده و خدمات شایسته و ارزنده او به امور عام المنفعه در ایران به تائیه مقامات صلاحیتدار مملکتی رسیده باشد .
 د - متقاضی دارای زن و فرزند ایرانی باشد .
 ه - متقاضی دارای دو سال سابقه اقامت قانونی متوالی یا متناوب در ایران بوده و در امور تولیدی و عمرانی ایران که مورد تائید مقامات صلاحیتدار ایران باشد سرمایه گذاری کرده باشد .
 و - متقاضی دارای دو سال اقامت قانونی متوالی یا متناوب در ایران بوده و درآمد شخصی یا حقوق یا مستمری بازنشستگی او به تائید یکی از بانکهای مجاز ایران رسیده باشد.
 تبصره 1 : اقامت خارجیان از نظر این آئین نامه وقتی اقامت قانونی محسبوب میشود که به استناد پروانه اقامت باشد .
تبصره 2 - مصوب 16/6/79 هیئت وزیران : اجازه اقامت فرزندان متولد در خارج ، از مادر ایرانی و پدر خارجی همچنین از مادر خارجی که به تابعیت ایرانی پذیرفته می شوند ، با ارائه مدارک قانونی صادر شده از کشور متبوع فرزندان صادر خواهد شد . فرزندان مورد اشاره وفق شرایط ذیل می توانند به استناد اجازه یاد شده ، در ایران اقامت نمایند:
الف - فرزندان اناث مادامی که ازدواج ننموده اند .
ب - فرزندان ذکورتا رسیدن به سن هیجده (18) سال تمام هجری شمسی .
پ - چنانچه مادر فرزند ذکور در ایران اقامت داشته باشد و یا فرز ند ذکور در حال تحصیل باشد و در هر یک از موارد مزبور ، سن فرزند از میزان مقرر در بند(ب) بیشتر شود ، بترتیب مورد تا زمان اقامت مادر و یا اتمام تحصیل .


‌ماده 4 قانون راجع به ورود و اقامت اتباع خارجه در ایران

 اقامت اتباع خارجه در ایران بر دو قسم است: اقامت موقت و اقامت دائم. اقامت دائم در صورتی است که خارجی در خاک ایران اقامتگاه‌قانونی اختیار نموده باشد و در غیر این صورت اقامت خارجی در ایران موقت محسوب می‌شود. اجازه اقامت موقت و یا دائم از طرف نظمیه باید داده شود و هیچ یک از اتباع خارجه بدون اجازه مزبور و بیش از مدت معینه در اجازه‌های مذکوره‌نمی‌توانند در ایران اقامت نمایند. اجازه اقامت موقت و یا دائم قابل تجدید و تمدید می‌باشد.این محتوا متعلق به سایت دفتر وکالت دادگران حامی ((dadgaran.com)) بوده و بهره برداری از آن بدون ذکر منبع ممنوع است.

 


پاسخ داده شده توسط کارشناس حقوقی ما

 

ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

Website

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

سوالات خود را جستجو کنید
ارسال سوال حقوقی و درخواست

رزرو وقت مشاوره حقوقی با ما

در صورت تمایل به دریافت مشاوره حقوقی با وکیل پایه یک دادگستری و وکیل متخصص، جهت هماهنگی و رزرو وقت مشاوره حقوقی حضوری و مشاوره حقوقی تلفنی، کلیک کنید.