امکان گرفتن خسارت تأخیر در تحویل آپارتمان از سازنده

_{^{آیا می شود به دلیل عدم نصب کنتور و تاخیر در تحویل آپارتمان از سازنده خسارت گرفت ؟}}

• از جمله متداول ترین انواع قراردادها در رابطه اجتماعی و معاملی افراد جامعه ، خرید آپارتمان نوساز یا پیش خرید آپارتمان های در حال ساخت است.
• رابطه بین مالک و سازنده ساختمان یا آپارتمان به چند روش ممکن است تعریف شده باشد :

1- مالک و سازنده با آورده زمین و هزینه های ساخت با هم مشارکت نمایند.
2- مالک و سازنده یکنفر باشند و کسی که ساخت و ساز انجام می دهد زمین با ملک کلنگی را از مالک خریده باشد .
3- مالک خود هزینه های ساخت را هم بدهد و نقش سازنده فقط مدیریت پروژه و کارگاه (مدیریت پیمان) باشد.
4- مالک در میانه پروژه وارد شده و آپارتمان را پیش خرید کرده باشد.

• در هر حال رابطه بین مالک و سازنده ساختمان در قالب یک قرارداد تعریف می شود که حسب مورد می تواند قرارداد پیش خرید یا مشارکت در ساخت یا پیمانکاری نام گیرند.
• مطابق قرارداد هر یک از طرفین تعهدات و مسئولیت هایی دارند که باید در زمان و مرحله خاص خود آن را انجام دهند و طبیعتاً اگر به تعهدات خود عمل نمایند مطابق قرارداد یا قانون باید خسارت پرداخت کنند.

_{^{خسارات ناشی از عدم یا تاخیر در انجام تعهدات قراردادی}}

1- وجه التزام یا شرط جزا 
2- خسارت ناشی از تلف منفعت
3- خسارت تاخیر در انجام قرارداد (بدون اینکه بر مبلغ خسارت توافق شده باشد)
4- خسارت عدم انجام تعهد (بدون اینکه بر مبلغ خسارت توافق شده باشد)
5- خسارت تاخیر در انجام تعهد پولی 

^{_{ضمانت اجرای هر یک از مصادیق تخلف قراردادی}}

1- در شرط پرداخت خسارت در قالب شرط جزا یا وجه التزام ورود خسارت شرط نیست و به محض اثبات خلف وعده مشروط له مستحق دریافت خسارت است ولو اینکه به وی آسیب و ضرری نرسیده باشد.از همین رو است که به جهت داشتن مجازات به آن شرط جزای قراردادی هم گفته می شود.مستند قانونی این امکان ماده 230 قانون مدنی است .
2- گاهی پس از انعقاد یک قرارداد مال متعلق به فردی در ید دیگری می ماند و قرار می گیرد مانند اینکه فروشنده مهلتی برای تحویل و تسلیم می خواهد یا همزمان با عقد و پس از آن و در زمان معهود امکان تسلیم ندارد.طبیعتا و مطابق قاعده تبعیت منفعت از عین ، منافع متعلق به خریدار است ولی در ید فروشنده تلف شده و از بین رفته است که مسئولیت جبران خسارت در این فرض  با فروشنده متخلف است.علاوه بر قرارداد این نوع خاص از مسئولیت از الزامات خارج از قرارداد و ضمانات قهری هم استنباط می شود.
3- تأخیر در انجام تعهدات ناشی از قرارداد در فرضی که وجه التزام پیش بینی نشده است در صورت اثبات ورود خسارت قابل مطالبه است؛ یعنی فقط در صورتی که خسارتی وارد شده باشد می شود خسارت گرفت.
4- عدم انجام تعهد می تواند با اراده متعهد باشد یا ناشی از عدم امکان انجام و اجرای قرارداد که در هر حال در صورت اثبات ورود خسارت به میزان آسیب و ضرر وارده باید جبران شود.
5- خسارت ناشی از تأخیر در پرداخت وجه نقد یا تأخیر تأدیه در هر حال در چارچوب ماده 522 قانون آیین دادرسی مدنی قابل مطالبه است.
نکته : در صورتی که تأخیر به دلیل وقوع قوای قهریه یا فورس ماژور باشد قابل مطالبه نیست، مگر اینکه صراحتاً بر خلاف این توافق شده باشد.

این محتوا متعلق به سایت دفتر وکالت دادگران حامی ((dadgaran.com)) بوده و بهره برداری از آن بدون ذکر منبع ممنوع است.

_{^{پاسخ به پرسش مخاطب در خصوص گرفتن خسارت تأخیر در تحویل آپارتمان از سازنده}}

در فرض سوال شما در صورتی که در قرارداد مبلغی به عنوان خسارت مورد توافق قرار گرفته باشد مطابق همان رفتار خواهد شد و در غیر این صورت شما فقط امکان مطالبه خسارت ناشی از تلف منافع یا معادل اجرت المثل می توانید دریافت کنید. 

_{^{مستندات قانونی - خسارت تاخیر در تحویل آپارتمان}}

ماده 230 قانون مدنی
اگر در ضمن معامله شرط شده باشد که در صورت تخلف متخلف مبلغی بعنوان خسارت تادیه نماید حاکم نمی تواند او را به بیشتر یا کمتر از آنچه که ملزم شده است محکوم کند. 

ماده 522 قانون آیین دادرسی مدنی

در دعاویی که موضوع آن دِ‌ین و از نوع وجه رایج بوده و با مطالبه داین و تمکن مدیون، مدیون امتناع از پرداخت نموده، در صورت‌ تغییر فاحش شاخص قیمت سالانه از زمان سررسید تا هنگام پرداخت و پس از مطالبه طلبکار، دادگاه با رعایت تناسب تغییر شاخص سالانه که توسط‌بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران تعیین می‌گردد محاسبه و مورد حکم قرار خواهد داد مگر این‌که طرفین به نحو دیگری مصالحه نمایند.

ماده 221 قانون مدنی
اگر کسی تعهد اقدام به امري را بکند یا تعهد نماید که از انجام امري خودداري کند، در صورت تخلف، مسئول خسارت طرف مقابل است مشروط بر این که جبران خسارت تصریح شده و یا تعهد، عرفاً به منزله ي تصریح باشد و یا برحسب قانون، موجب ضمان باشد.
ماده 222 قانون مدنی
در صورت عدم ایفاي تعهد با رعایت ماده ي فوق، حاکم می تواند به کسی که تعهد به نفع او شده است اجازه دهد که خود او عمل را انجام دهد و متخلف را به تأدیه ي مخارج آن محکوم نماید.
ماده 226 قانون مدنی
در مورد عدم ایفاي تعهدات از طرف یکی از متعاملین، طرف دیگر نمی تواند ادعاي خسارت نماید مگر این که براي ایفاي تعهد مدت معینی مقرر شده و مدت مزبور منقضی شده باشد و اگر براي ایفاي تعهد، مدتی مقرر نبوده، طرف، وقتی می تواند ادعاي خسارت نماید که اختیار موقع انجام با او بوده و ثابت نماید که انجام تعهد را مطالبه کرده است.
ماده 227 قانون مدنی
متخلف از انجام تعهد وقتی محکوم به تأدیه خسارت میشود که نتواند ثابت نماید که عدم انجام، به واسطه ي علت خارجی بوده است که نمی توان مربوط به او نمود .
ماده 229 قانون مدنی
اگر متعهد به واسطه ي حادثه اي که دفع آن خارج از حیطه ي اقتدار اوست، نتواند از عهده ي تعهد خود بر آید، محکوم به تأدیه خسارت نخواهد بود.